چرا باید جراحی پروتز سینه را جدی گرفت؟

جراحی پروتز سینه (بزرگ کردن سینه)

پروتز سینه ده‌ها سال است که یکی از پرطرفدارترین عمل‌های جراحی پلاستیک محسوب می‌شود؛ چرا که بسیاری از بانوان برای بهبود شکل و اندازه سینه خود به این عمل روی می‌آروند. پروتز و کاشت سینه بدون تردید روشی موثر برای بزرگتر و خوش فرم‌تر کردن سینه است.

  جراحی پروتز سینه روشی قطعی برای برآورده کردن خواسته بانوانی است که همواره آرزوی داشتن سینه‌هایی بزرگ و برجسته داشته‌اند. البته عده‌ای نیز پس از بارداری و شیردهی با مشکل تحلیل رفتن و بدشکلی سینه مواجه می‌شوند و با هدف زیباسازی سینه برای عمل جراحی پروتز سینه به کلینیک‌های زیبایی مراجعه می‌کنند، گروهی نیز پس از بیماری و بریدن سینه تمایل به بازسازی سینه خود دارند . همچنین متقاضیان عمل بزرگ کردن و زیباسازی سینه با پروتز، بهتر است مناسب بودن و ضرورت عمل لیفت و بالا کشیدن سینه در کنار پروتز را نیز بررسی کنند تا در نهایت با داشتن سینه‌هایی جوان‌تر و خوش‌فرم‌تر، به اندام رویایی خود نزدیک شوند.

بزرگ کردن سینه جزو شایع ترین عمل های جراحی زیبایی است. در این عمل پروتز های مصنوعی برای افزایش اندازه و بهبود شکل سینه ها مورد استفاده قرار می گیرد.

بزرگ کردن سینه جزو شایع ترین عمل های جراحی زیبایی است. در این عمل پروتز های مصنوعی برای افزایش اندازه و بهبود شکل سینه ها مورد استفاده قرار می گیرد.راههای دیگری جهت بزرگ کردن سینه استفاده شده مانند داروهای هورمونی تزریق ژل که بعلت عوارض زیادی که ایجاد میکند روش مناسبی نیستند.روش جدیدتر تزریق چربی به داخل سینه ها است در این روش چربی گرفته شده از بدن به ناحیه پشت سینه و زیر پوست تزریق میشود .بنظر میرسد که اکثر جراحان گذاشتن پروتز را بعنوان بهترین روش بزرگ کردن سینه ها میشناسند.

پروتز یک کیسه به شکل گرد یا قطره اشکی(آناتومیک) است که جنس آن بیشتر سلیکونی است و داخل آن را با ژل سلیکونی خاصی پر میکنند بعضی پروتز ها داخلشان خالی است که بعدا حین عمل آنها را با آب نمک (نرمال سالین ) پر میکنند و این نوع کمتر استفاده میشود.

در حال حاضر پروتز های ژلی رایج ترین پروتزهای مورد استفاده میباشند. پوشش آنها طوری طراحی شده اند که “پارگی جدار” و انتشار مقادیر بسیار کم ژل سیلیکونی (ژل پر کننده) را به حداقل می رسانند. به خاطر نرم بودن ژل سیلیکونی این نوع بیش از انواع پروتزها همان احساس سینه طبیعی را ایجاد می کند.

پروتزها با سایز های مختلف ساخته میشوند که مهمترین خصوصیت آنها قطرشان و مقدار برجستگی که ایجاد خواهند کرد میباشد پس یک پروتز با یک حجم معین میتواند با قطر و برجستگی متفاوت ساخته شود با این حساب برای هر فرد با هر شکل و فرم سینه میتوان پروتز مناسب انتخاب کرد.

پروتز های سینه عمر دائمی ندارند علی رغم اینکه بسیار قوی و مقاوم هستند(حتی در برابر فشار)، ولی مستعد کهنه شدن و فرسایش در طول زمان می باشند. اگر چنین اتفاقی افتاد پروتز پاره شده و مواد آن به بیرون تراوش میکند. اگرچه در معاینه تشخیص آن مشکل می باشد ولی اگر دقت شود سینه کمی صاف شده یا شکل آن تغییر پیدا میکند اما اکثراً به ندرت قابل توجه و دید است. به علت ایجاد یک کپسول طبیعی در اطراف پروتز توسط بدن حتی اگر پروتز پاره شود مواد تراوش شده داخل کپسول حبس میشود .ولی با سونوگرافی یا MRI قابل تشخیص است.

این روند کهنه شدن و فرسایش در طول زمان با انجام ورزشها و تمرینهای فیزیکی زیاد و به مدت چندین ساعت در روز که سینه ها حرکت زیادی میکند تسریع میشوند.ولی میانگین عمر یک پروتز دوازده تا پانزده سال تعیین شده است توصیه میشود بعد از ۱۰ ـ ۱۵ سال که از عملتان گذشت توسط پزشک متخصص به طور منظم معاینه و اگر لازم بود سونوگرافی انجام دهید.

علت جراحی پروتز سینه چیست؟

بزرگ کردن سینه یکی از شایع ترین عمل های جراحی زیبایی دربانوان است.
هر سال دهها هزار زن متقاضی این عمل جراحی میباشند. بسیاری از زنان تصور می کنند که سینه هایشان بسیار کوچک است و اندازه یا شکلش نامتوازن یا غیر جذاب است. بعضی از زنان سینه هایی دارند که کاملا رشد نکرده است یا بعد از حاملگی یا به دنبال تغییر وزن یا پیر شدن به میزان قابل توجهی اندازه و شکلش را از دست داده و تغییر کرده است.این جراحی باعث بازگشت اعتماد به نفس در آنها خواهد شد.

خانمی که می خواهد عمل بزرگ کردن سینه را انجام دهد، حق انتخاب در نوع عمل جراحی را دارد،  به طور مثال:
نوع وجنس، اندازه پروتز، و برش لازم  جهت جاگذاری پروتز سینه.  برای هر انتخاب فواید و مضراتی وجود دارد، به هر حال به مراجعه کننده اطلاعات لازم داده می شود و بدین وسیله، اوست که با مشاوره تصمیم می گیرد، کدام روش برایش بهتر است.

آیا پروتزهای سینه مطمئن و قابل اطمینان هستند؟
ماده پر کننده پروتزها و لایه بیرونی آن از جنس سیلیکون است، و سیلیکون عنصری است که در طبیعت یافت می‌شود و از ترکیب عناصری چون کربن، ئیدروژن و اکسیژن ایجاد می‌شود. سیلیکون در تولید محصولاتی چون لوازم آرایشی، مواد غذایی و پروتزهای پزشکی مورد استفاده دارد. مطالعات زیادی در جهت اثبات بیماری‌زا بودن پروتزهای سیلیکونی سینه انجام شده است و در نتیجه این مطالعات می‌توان گفت که در حال حاضر هیچ مدرکی بر اینکه پروتزهای سیلیکونی سینه موجب افزایش سرطانهای سینه می‌شود وجود ندارد، در ضمن هیچ دلیلی بر اینکه پروتزهای سینه موجب ایجاد بیماریهای خود ایمنی مانند آرتروروماتوئید می‌شود وجود ندارد.

بسیاری از خانم ها در مورد این نوع عمل جراحی بدون شک داستان های ترسناکی شنیده اند. ازجمله مسمومیت زایی سیلیکون یا ایجاد بیماری خود ایمنی/ بافت همبندی پروتز که مربوط به “تراوش”یا مهاجرت ژل می باشند.

در نتیجه در مورد عمل بزرگ کردن سینه در دهه  اخیر تبلیغات متفاوتی انجام شده است، مخصوصاً از طریق عملکردهای غیر مسئولانه ی رسانه ها که بدین طریق علی رغم حقایق موجود، ادعاها و سئوالاتی در مورد ایمنی سیلیکون مطرح شده است.

سازمان مدیریت غذا و دارو در امریکا (FDA) به این نتیجه رسیده بود که “هیچ سند و مدرکی وجود ندارد که ژل سیلیکون ،که پروتزها با آن پر میشوند، ایمنی ندارند اما مدارک کم و ناکافی برای اثبات ایمنی آن وجود دارد.” تمام موارد بالا نتیجه دعوی حقوقی در حال رسیدگی بر ضد تولیدکنندگان پروتزهای سیلیکونی میباشد.

در گذشته از ژل سیلیکون برای پر کردن نقائص بافت نرم و چین و چروکها به شکل تزریق استفاده می گردید(ژل دائمی) که این مسئله سالهاست ممنوع گردیده است. کارخانه های سازنده پروتز سیلیکون علاوه بر استحکام دادن جدار پروتزها امروزه از ژلهایی استفاده میکنند  که حتی در صورت بریده شدن جداره نیز از هم جدا نشده و وبه بیرون پخش نمی شوند.

افراد مناسب برای این جراحی چه کسانی هستند؟

تمام زنها در هر سنی از این عمل سود میبرند. این افراد به ۲ دسته تقسیم میشوند:

۱- افرادی که بافت سینه شان بصورت دو طرفه و یا یکطرفه رشد کافی نداشته است سینه ها کوچک هستندو فرد از سایز سینه خود راضی نیست.

۲- افرادی که پس از زایمان کاهش وزن شدید افزایش سن سینه های آنها کوچک و شل وافتاده شده است.

۳- کسانیکه عدم تقارن و اختلاف سایز و اختلاف شکل دو سینه دارند.

۴- افرادی که بعلت سرطان یکی یا هر دو سینه آنها برداشته شده است.

چگونه سایز و نوع پروتز انتخاب می شود؟

برای داشتن یک نتیجه ی خوب باید بافت کافی روی پروتز را بپوشاند. پس مهمترین معیار برای انتخاب , پهنای سینه فرد میباشد که پروتز انتخاب شده باید قطری کمتر از پهنای سینه فرد داشته باشد تا از محدوده های طبیعی سینه بیرون نزند.همچنین فضایی که در پشت بافت سینه جهت گذاشتن پروتز ایجاد میشود بسیار مهم است چون این فضا برای هر سینه مقدار خاصی است وبرای سینه های سفت که مقدار کش آمدن آنها کم است کمتر از سینه هایی است که بافت شل و پوست اضافه زیادی دارند. پروتز گرد برای هر سینه ای مناسب است ولی بنظر میرسد نوع قطره اشکی شکل طبیعی تری به سینه میدهد گر چه برای جا دادن آن در زیر سینه باید برش بزرگتری ایجاد کرد.

انواع پروتز سینه کدام است و چه نوع پروتزی را باید انتخاب کنم؟

دو نوع پروتز سینه سرم نمکی (سالین) و سیلیکونی وجود دارد که هر دو علی‌رغم بعضی تفاوت‌ها، ایمن هستند و قابلیت انطباق با نیازهای بیمار را دارند. جراح در جلسه مشاوره نوع مناسب پروتز را تعیین می‌کند. امروزه اکثر بانوان با توجه به پژوهش‌های انجام شده و گزارش‌های گردآوری شده در مورد ایمنی و کارآمدی پروتزهای سیلیکونی ترجیح می‌دهند از این نوع پروتز استفاده کنند.

 آیا پس از عمل پروتز سینه برای انجام کارهای خانه نیاز به کمک دارم؟

چون تا چند روز پس از عمل خم شدن و بلند کردن اشیاء ناراحت کننده است، بهتر است در مدت دوران بهبود از یکی از نزدیکان بخواهید تا در انجام کارهای سنگین کمکتان کند. به این ترتیب دوران بهبود بدون مشکل سپری می‌شود.

آیا جای زخم بعد از جراحی باقی می‌ماند؟

جای زخم پس از تمام عمل‌های جراحی باقی می‌ماند، اما برش‌های جراحی پلاستیک در ناحیه‌های ناپیدا ایجاد می‌شود تا جای زخم به حداقل برسد. به علاوه اگر برش به خوبی بخیه زده شود و از آن مراقبت شود، جای زخم به مرور زمان محو می‌شود.

آیا ظاهر پروتز و حس لمس آن طبیعی است؟

این که آیا لمس کردن پروتز حس طبیعی دارد یا خیر به نوع و اندازه پروتز پستان بستگی دارد.

عوارض احتمالی پس از جراحی پروتز سینه چیست؟

پروتز سینه عملی ایمن است، البته به شرطی که به دست جراح باتجربه و ماهر انجام شود، بااین حال پروتز سینه علاوه بر اثرهای جانبی خاص خود ممکن است عوارض متداول تمام جراحی‌ها را نیز در پی داشته باشد. با مراجعه به جراح متبحر و توجه به دستورات ایشان در مورد آمادگی قبل از عمل و مراقبت بعد از عمل می‌توانید احتمال بروز عوارض را به حداقل برسانید، البته باید از عوارض احتمالی عمل نیز آگاه باشید تا در صورت مواجهه با نشانه‌های مشکل‌ساز به سرعت اقدام کنید.

از چه سنی برای بزرگ کردن سینه‌ها مناسب است؟
بزرگ کردن سینه‌ها را می‌تواند از 18 سالگی به بالا انجام داد و هیچ سنی برای بهتر کردن ظاهر سینه‌ها دیر نیست.

پروتزهای سینه در زیر عضلات قرار می‌گیرند یا در روی عضلات؟
آناتومی بیماران مختلف با یکدیگر متفاوت است،و باید توسط یک فوق تخصص پلاستیک معاینه شوید و سلیقه خودتان راهم بگویید تا بهترین روش انتخاب شود.

آیا لازم است که منتظر بمانیم که بعد از بچه‌دار شدن این جراحی را انجام دهیم؟
این بسته به انتخاب بیمار است، بیشتر از نیمی از بیماران قبل از بچه‌دار شدن تحت عمل قرار می‌گیرند و بیشتر آنان هیچ مشکلی در شیردهی پس از جراحی ابراز نکرده‌اند. در ضمن برشی که استفاده می‌شود کوچک است و جراح سعی می‌کند که میزان به هم ریختگی غده‌های شیری اطراف نیپل را به حداقل برساند.

پروتز سینه که در زیربافت سینه موثر در شیر دهی  قرار می‌گیرد و به هیچ عنوان آسیبی به تغذیه کودک نخواهد رساند.

آیا پروتز سینه تداخلی در ماموگرافی ایجاد می‌کند یا خیر؟
پروتز سینه چه در زیر عضلات و چه در روی عضلات قرار گیرد می‌تواند در ماموگرافی تداخل ایجاد کند. عموماً پروتز سینه‌هایی که در زیر عضلات قرار گرفته‌اند تداخل کمتری در ماموگرافی نسبت به پروتزهایی که روی بافت عضلانی قرار گرفته‌اند ایجاد می کنند. ولی توسط  یک رادیو لوژیست ماهر ماموگرافی  برای کسانی که پروتز سینه دارند با دقت  انجام می‌شود. (با استفاده از تکنیک‌های جانشین شده برای این موارد مانند MRI هم میتوان بررسی را انجام داد.)

چطور ما باید راجع به استفاده پروتز در زیر عضلات و یا روی عضلات تصمیم‌گیری کنیم؟
تصمیم راجع به روش استفاده زیر عضلانی یا زیر غده‌ای (روی بافت عضلات) در بزرگ کردن سینه‌ها به چندین عامل بستگی دارد، بعضی از این فاکتورها اختیاری و سلیقه‌ای است و برخی به آناتومی بیمار بستگی داردو باید بر اساس معاینه به آن رسید.

مصرف چه داروهایی را باید قبل از جراحی قطع کرد؟
پیشنهاد می‌شود که مصرف هرگونه دارویی که حاوی آسپیرین و ایبوپروفن، یا هر ماده‌ای که کاربرد کاهش وزن داشته باشد ، حداقل دو هفته قبل از جراحی قطع شود.هم چنین ویتامین هایی مانند E باید 10 روز قبل از عمل قطع شود.

مدت بهبودی چقدر به طول می‌انجامد؟
مدت بهبودی در بیماران مختلف متفاوت است. اما بیشتر بیماران قادر هستند که 1-2 هفته بعد از جراحی فعالیت‌های روزانه خود را از سر گیرند.

انواع پروتز های سینه کدام است؟

مهم است که بدانیم پوسته ی خارجی یا پوشش تمام پروتزها از سیلیکون ساخته شده است. اگرچه، ماده ی پر کننده ی موجود می تواند متفاوت و از مواد مختلف باشد که این مواد عبارتند از : آب نمک، ژل سیلیکون خالص که خود به دو دسته ژل ساده و ژل منسجم تقسیم می شود. ژل شکر و نمک (هیدروژل) و روغن سویا (تری لوسنت) که اخیراً کشف شده اند، فعلاً تا بررسی های بیشتر در مورد ایمنی آنها، مورد استفاده قرار نمی گیرند.

ژل سیلیکونی فعلاً رایج ترین نوع مورد استفاده می باشد.

جالب توجه اینکه پروتز ژل سیلیکون استاندارد بیش از انواع پروتزها همان احساس سینه طبیعی را ایجاد می کند؛ که احتمالا این مسئله به خاطر نرمی ذاتی ژل سیلیکونی می باشد.

آیا شکل و قوام پروتز متفاوت است؟
شکل های مختلفی از پروتز وجود دارد. بیشترین نوع  پروتزی که فعلاً مورد استفاده قرار می گیرند،  گرد هستند. اگر از روبرو به آن ها نگاه کنیم آن ها مدور هستند و و از نیم رخ بصورت نیمه ی ماه می باشد. قوام اکثر پروتزهای گرد معمولاً  شبیه به یک ژل چسبنده و ضخیم می باشند.

شکل دیگر پروتزها آناتومیک یا اشکی میباشند.چون ترکیب این ژل سفت می باشد، شکلی به خود می گیرد که مشابه نیم رخ سینه های طبیعی می باشد.این نوع پروتزها به جای اینکه پهن باشند کمی بلندتر هستند و در قسمت پایین پرتر می باشند. بنابر این به طور کلی آن ها کمی شکل طبیعی تری دارند، در مقایسه، پروتزهای گرد به سینه ها، ظاهری مدورتر و گردتر میدهد.

چگونه من می توانم بهترین اندازه را انتخاب کنم؟
پروتزهای سینه انواع و اندازه های مختلف دارند و هر زنی میتواند انواع اندازه ها را انتخاب کند. بیشتر زنان بر اساس اندازه ی سینه بندشان اندازه ی پروتز سینه را  برای خود دشان مشخص می کنند. کلید انتخاب اندازه پروتز سینه این است که این پروتز به طور کلی به شما ظاهری موزون تر و مناسب تر بدهد و با خواست شما هم خوان باشد.در هنگام مشاوره جراح پلاستیک شما اندازه های سینه و قفسه ی سینهی شما را می گیرد؛ تا امتحان کند که چه اندازه ای برای شما مناسب است. بعلاوه با این اندازه گیری های بخصوصی، ظاهر شما را با بهترین اندازه ی سینه در نظر می گیرد.

مهم است بدانید که نهایتا عامل محدود کننده در انتخاب اندازه ی پروتز فضای در دسترس در زیر سینه ی شماست. به خاطر داشته باشید، همانطور که حجم هر نوع پروتز سینه افزایش می یابد، پس به پهنای آن هم اضافه می شود. بنابر این اگر شما پروتز سینه ای را انتخاب می کنید که بیش از اندازه بزرگ است ، لبه ها و کناره های آن ممکن است از اطراف بافت سینه ی به ناحیه خارجی قفسهء سینه بیرون بزند و حتی تا گودی زیر بغل نیز برسد.

این حالت برای بیشتر مردم غیر مطلوب است. بعلاوه امکان چین و چروک خوردگی و دیگر مشکلات نامطلوب طولانی مدت نیز افزایش می یابند. چون اکثر زنان دیدگاه واقع بینانه ای از چیزی که می خواهند به آن برسند دارند، بنابراین در موارد نادری اتفاق  می افتد که جراح پلاستیک نتواند انتظارات بیمارش را بر آورده کند.

آیا گذاشتن پروتز سینه باعث ایجاد سرطان سینه میشود؟
هیچ مدرکی که نشان دهد پروتز های سینه ایجاد سرطان در انسان می کند، وجود ندارند. بر عکس مطالعات اخیر نشان داده است که زنانی که پروتز سینه گذاشته اند نسبت به جمعیت کلی 20-30 % کمتر دچار سرطان سینه می شوند.

پروتز های سینه تا چه مدت باقی می مانند؟
همانند باقی  محصولات ساخت دست بشر، پروتز های سینه نیز تا ابد باقی نمی مانند. با وجود اینکه بسیار قوی و مقاوم هستند،حتی در برابر فشار، ولی مستعد کهنه شدن و فرسایش در طول زمان می باشند. به عبارت ساده تر، پوسته ی خارجی پروتز سینه، بالاخره فرسوده و نازک شده و در بعضی موارد نیاز به خارج کردن آن میشویم وباید جایگزین دیگری در همان فضا یا فضای دیگری استفاده شود.

نمودارها و تصاویر زیادی وجود دارد که مشخص می کند که نهایتا هر نوع پروتز سینه قبل از اینکه خراب شود، چقدر باقی می ماند.در یک نمودار میانگین حدود 20 سال است. اگرچه کهنه شدن و یا پاره شدن در میان افراد مختلف متفاوت است، بنابراین یک زن که ورزشها و تمرینهای فیزیکی زیادی مثلا چندین ساعت در روز به طور مرتب انجام می دهد و سینه هایش حرکت زیادی میکند(بعبارت دیگر مربی های ایروبیک، دوندگان ماراتن، سوارکاران و…)به طور طبیعی پروتز سینه ی آن ها در یک دوره ی زمانی مشخص نسبت به کسانی که تمرینات و تحرکات کمتری دارند، بیشتر فرسوده و پاره می شوند بنابر ابن به منظور داشتن یک ارزیابی مناسب برای حالت و موقعیت پروتز های سینه ی شما بهترین توصیه و پیشنهاد این است که توسط پزشک و متخصص به طور منظم بعد از 10 ـ 15 سال که از عملتان گذشت معاینه شوید و اگر لازم بود سونوگرافی انجام دهید.

عمل جراحی شامل چه کارهایی می شود؟

اصل مهم در عمل جراحی بزرگ کردن سینه ایجاد یک پاکت در پشت عضله سینه ی ویا در پشت بافت سینه است که پروتز سینه در آن جای خواهد گرفت؛ اگرچه جزئیات زیادی در رابطه با این عمل جراحی وجود دارد که در صورت لزوم در معاینه حضوری خدمتتان توضیح داده خواهد شد.

چه نوع برش هایی وجود دارد؟
به طور کلی سه نوع برش اصلی جراحی برای جاگذاری کردن پروتز سینه وجود دارد. در برش زیرسینه ای، در زیر سینه، در قسمت چین زیر سینه ایبرش ایجاد می شود. طول برش حدود 3-5 سانتیمتر است. این متداولترین برش است و افتادگی طبیعی سینه معمولا به خوبی جای زخم سینه را پنهان می کند.

  • این نوع زخم همیشه توسط لباس پوشیده می شود؛ چون در این نوع برش دسترسی مستقیم به فضایی که پروتز سینه قرار خواهد گرفت وجود دارد، ایجاد دقیق اندازه و شکل پاکت امکان پذیر است، موقعیت و مکان قرار گرفتن پروتز سینه ی درون پاکت دقیقا کنترل می شود.
  • یک روش دیگر برش نزدیک پوست تیره نوک سینه میباشد که در اطراف و دور لبه ی آن ایجاد می شود. اشکال این برش این است که توسط هیچ، چین پوستی پوشیده و مخفی نمی شود و جای زخم ایجاد شده ممکن است ایجاد اختلال در شیر دادن بکند.
  • روش سوم برشی است که روی یکی از خطوط چین زیر بغل ایجاد می شود؛ این برش کمتر استفاده می شود چون پیدا کردن مکان مناسب برای پروتز سینه در بعضی بیماران سختتر است و اگر در آینده مشکلی بوجود آید یک برش اضافی و دیگر روی سینه ممکن است نیاز پیدا شود. اگرچه بعضی بیماران فکر می کنند، که این برش کمتر از همه قابل رؤیت است، ولی در حقیقت این موضوع همیشه صدق نمی کند، مخصوصا وقتی لباس بدون آستین پوشیده می شود که ناحیه ی زیر بغل مشخص است.

به خاطر داشته باشید که جای زخم همیشه وجود خواهد داشت و این ارتباطی به محل برش ندارد و به مرور زمان کمتر قابل رؤیت خواهند شد؛ اگرچه هیچ جراحی نهایتاً نمی تواند ظاهر هیچ زخم بخصوص را پیش بینی کند. اسثتثاناً ممکن است از برشهای دیگر مثل ناف و غیره نیز استفاده گردد که کمتر متداول میباشند.

شما پروتز سینه را کجا قرار می دهید؟ جلو یا پشت ماهیچه؟
دو مکان یا دونوع پاکت برای قرار گرفتن پروتز وجود دارد : زیر بافت سینهو در جلوی ماهیچه ی سینهای، زیر ماهیچه ای سینه ای. ماهیچه ی سینه ای ماهیچه ای از قفسه ی سینه است که معمولا در بدنسازان رشد می کند.

در انگلستان مکان زیر بافت سینه یا جلوی عضله ای رایج ترین مکان مورد استفاده می باشد. ایراد آن این است که شکل ظاهری و نمای بیرونی پروتز در زنان لاغر چشمگیرتر و آشکارتر است. در این موارد ممکن است نمای لبه های پروتز در روی قفسه ی سینه قابل تشخیص باشد در این موارد به شما توصیه می شود که پروتز سینه ها را به صورت زیر ماهیچه ای بگذارید.

بعضی انواع پروتز سینه وجود دارند که برای روش جلوی عضله ای مناسب تر هستند. این زنان معمولا سینه های اصلی شان بزرگتر از زمان حالشان بوده است. وقتی کاهش حجم بسیار زیادی در سینه ی اصلی وجود داشته است و در اندازه پوست میزان کمی جمع شدگی وجود دارد، پس شکلی ایجاد می شود که مانند کیسهء خالی می شود.

تحت این شرایط گاهی اوقات بهتر است که پروتز در موقعیت زیر بافت سینه ای قرار بگیرند تا بتوانند پوستی که سینه ی اصلی را پوشانده، پر کنند. در مواردی که پوست خیلی شل و آویزان می شود و نوک سینه، تای زیر سینه پائین می آید، لازم است تا دوباره نوک سینه را بالا آورده و پوست پوششی را با روشهای لیفت پستان یا ماستوپکسی کوچک شوند. این حالت نیز در زمان مشاوره مشخص میشود.

دومین مکان، مکان زیر ماهیچه ای بین ماهیچه ی دیواره ی قفسه ی سینه و خود قفسه ی سینه می باشد.

مکان زیر ماهیچه ای پوشش روی پروتز سینه را افزایش می دهد، این پوشش شکل و ظاهر پروتز سینهرا مخفی میکند. این مکان مخصوصا در زنان لاغری که بافت سینه ی بسیار کمی دارندو یا اصلاً ندارند، بسیار مفید است. با ایجاد پوشش زیاد در این شرایط  جلوی عوارض ذکر شده را میگیرد.هم چنین در این روش، مامو گرافی با کیفیت بهتری انجام می شود.ایراد آن این است که ممکن است، درد یا ناراحتی بیشتری بعد از عمل داشته باشید و پروتز سینه با حرکات معین ماهیچه حرکت می کنند و نیز در صورت وجود افتادگی نسبی، شکل پستان در حالت خوابیده و ایستاده متفاوت خواهد بود.

تصمیم گیری در مورد اینکه درباره ی شما ،چه مکانی باید برای گذاشتن پروتز سینه مناسب است، در زمان مشاوره مورد بررسی قرار خواهد گرفت و نهایتاً جراح پلاستیک مجرب با در نظر گرفتن تمام خصوصیات فردی شما جهات تصمیم نهائی را می گیرد.

چه نوع داروی بیهوشی مورد استفاده قرار می گیرد و چه مدت عمل جراحی طول می کشد؟
عمل جراحی تحت  بیهوشی عمومی انجام می شود و معمولا نیاز است که یک شب در بیمارستان بمانید. این عمل تقریبا یک ساعت یا کمی بیشتر به طول می کشد.

آیا این عمل دردناک است؟
همیشه پیشبینی میزان درد برای هر شخص مشکل است. در حالی که بعضی از خانم ها این فرایند را دردناک می دانند،بعضی گفته اند که بعد از عمل جراحی درد بسیار کمی داشته اند. مکان قرار دادن پروتز سینه در پشت ماهیچه ی سینه ای همراه با درد بیشتری است، چون باید مقداری از ماهیچه بریده شود تا فضایی برای گذاشتن پروتز سینه باز شود.  بیشتر زنان میزان متوسطی درد برای پنج روز اول دارند که نیاز به مسکن خواهند داشت. اگرچه بعد از یک هفته بیشتر زنان گفته اند بهبود قابل توجهی در علائم و نشانه ها داشته اند

بعد از عمل جراحی چه اتفاقی می افتد؟
بعد از عمل جراحی سینه های شما تا حدودی ورم کرده و کبود می شوند. این حالت احتمالا بعد از دوتا سه هفته از بین میرود. گاهی اوقات ورم دور سینه ممکن است با هم متفاوت باشد. این حالت طبیعی و عادی است و به مرور زمان بر طرف می شود؛ اگر تفاوت زیادی بین سینهای دو طرف وجود دارد، حتما با پزشک معالج تماس بگیرید.

بعد از بزرگ کردن سینه ممکن است به نظر برسد که سینه خیلی در بالا قرار دارد این حالت نیز عادی است. در طی دو ماه اول بعد از عمل جراحی این پروتز های سینه کم کم پائین آمده ودر نتیجه ای اثرات جاذبه ی زمین جای خود را پیدا کرده و به حالت طببیعی باز می گردند. اگر یک طرف سریعتر از طرف دیگر پائین آمد نیاز نیست که نگران شوید، چون این حالت بعضی اوقات رخ می دهد.

بدنبال عمل جراحی شما باید بانداژ مناسبی در آن ناحیه داشته باشید و لازم است که به مدت دو هفته مکان عمل را خشک نگه دارید. بعد از 48 ساعت پانسمان شما بر داشته خواهد شد و زخم بررسی و باز بینی شده و کمی تمیز می شود.

مشاوره عمل بزرگ کردن سینه با پروتز

مشاوره عمل بزرگ کردن سینه با پروتز نقشی کلیدی در رسیدن به نتیجه دلخواه دارد. در جلسه مشاوره پرسش‌های دقیقی را درباره انتظارات بیمار مطرح می‌کنند، سابقه پزشکی بیمار را کاملاً بررسی و در نهایت تعیین می‌کنند که آیا انجام این عمل با توجه به شرایط بیمار مناسب است یا خیر. جلسه مشاوره فرصت مغتنمی است تا بیمار آگاهی خود را در زمینه عمل آتی افزایش دهد و مطمئن شود که پروتز سینه انتخاب مناسبی است. به علاوه جراح  نمونه‌هایی از تصاویر قبل و بعد از بیماران پیشین را نیز به بیمار نشان می‌دهند تا درک درستی از نتیجه عمل شکل بگیرد.

افراد مناسب برای پروتز سینه

پروتز سینه یک عمل جراحی انتخابی با تهاجم حداقل است و بیمار باید توصیه‌های مربوط به آمادگی پیش از عمل را کاملاً رعایت کند. متقاضیان ایده‌آل، بانوان غیرسیگاری و سالمی هستند که پوستی با خاصیت ارتجاعی خوب و انتظاراتی واقع‌بینانه از نتیجه عمل دارند. بیماران باید از دستورات مربوط به آمادگی قبل از عمل و مراقبت بعد از عمل پیروی کنند تا روند التیام به بهترین نحو سپری شود و نتیجه بهینه به دست آید.

عمل پروتز سینه

بزرگ کردن سینه با پروتز عملی سرپایی است که تحت بیهوشی عمومی در مدت یک تا دو ساعت انجام می‌شود. پس از این که در جلسه مشاوره روش‌های مختلف بزرگ کردن سینه بررسی شد و جراح اندازه و نوع پروتز را با توجه به شرایط و ترجیح بیمار انتخاب کرد؛ در نهایت روش ایجاد برش و قرارگیری پروتز مشخص می‌شود. جراح می‌تواند برای وارد کردن پروتز برش‌ها را در سه محل متفاوت، یعنی زیربغل، هاله دور سینه (بافت اطراف نوک پستان) یا چین زیر سینه ایجاد کند. دکتر تمام این برش‌ها را به گونه‌ای ایجاد می‌کنند که تا حد امکان محو و نامشخص باشد.

جراح پروتز را پس از ایجاد برش از بالا یا پایین عضله دیواره قفسه سینه وارد بدن می‌کند. بدن پروتز را در جای وارد شده نگه می‌دارد و از جابجا شدن آن زیر پوست جلوگیری می‌کند. جراح برش را پس از قرار دادن پروتز در جای مناسب می‌بندد و بخیه می‌زند.

دوران بهبود پروتز سینه

دوران بهبود اولیه پروتز سینه یک تا دو هفته طول می‌کشد. بخیه‌های زده شده برای بستن برش قابل جذب است و نیازی به کشیدن ندارد، اما محل برش تا یک هفته پس از جراحی پانسمان است. هفته اول دشوارترین و ناراحت کننده‌ترین زمان دوران بهبود است. بیمار باید تا چند هفته فعالیت خود را محدود کند و از انجام کارهای بدنی سنگین مانند ورزش خودداری کند. اکثر بانوان می‌توانند یک هفته پس از جراحی به سر کار بازگردند.

ورم بعد از پروتز سینه طبیعی است و حدود شش ماه پس از جراحی وجود دارد. بااین حال نتیجه عمل تا حد زیادی پس از بهبود یافتن و جوش خوردن برش‌ها و فرونشستن بخش اعظم ورم مشخص است.

عوارض جراحی بزرگ کردن سینه (پروتز سینه)

در اغلب اوقات بیماران از شنیدن عوارض اعمال جراحی واهمه دارند و به همین دلیل جراحان نیز در مشاوره‌های قبل از عمل کمتر به این مسئله می‌پردازند. نکته حائز اهمیت این است که جراحی‌های زیبایی نیز همچون تمام اعمال جراحی با عوارض و پیامدهای بالقوه‌ای همراه است. دسته‌ای از عوارض در مورد تمام اعمال جراحی مشترک است و ربطی به جراحی زیبایی ندارد ولی دسته‌ای از عوارض و پیامدها خاص اعمال جراحی زیبایی است.

مهمترین نکته‌ای که قبل از هر چیز باید به آن اشاره کرد، این است که ذکر این عوارض و پیامدها فقط به منظور آگاه بودن بیمار است و اصلاً دلیلی ندارد که این عوارض برای تمام بیمارانی که تحت عمل جراحی زیبایی قرار می‌گیرند به وجود بیاید. در انجام تمام اعمال جراحی و از جمله عمل جراحی زیبایی این احتمال وجود دارد که چنین عوارض و پیامدهایی اتفاق بیفتد. امروزه و با پیشرفت روش‌های جراحی زیبایی و آشناتر شدن بیماران، تیم جراحی و بیهوشی با این اعمال، درصد و احتمال بروز این عوارض بسیار کاهش یافته است و با انجام مراقبت‌های صحیح و درست قبل و بعد از عمل و به کارگیری تکنیک مناسب جراحی و احتیاطات لازم می‌توان این میزان قلیل را به حداقل ممکن رساند.

عوارض جراحی بزرگ کردن سینه با پروتز را می‌توان همچون سایر اعمال جراحی به دو گروه عمده عوارض عمومی و عوارض اختصاصی تقسیم‌بندی کرد.

1- عوارض عمومی جراحی پروتز سینه

عوارض عمومی جراحی پروتز سینه را می‌توان به عوارض زیر تقسیم‌بندی نمود:

الفخونمردگی و تورم: بروز خونمردگی و تورم پس از عمل جراحی پروتز سینه در ناحیه برش جراحی و اطراف آن پدیده‌ای عادی است، میزان و اندازه این تورم و خونمردگی نیز بر حسب شرایط بیمار متفاوت است و ممکن است در ناحیه برش جراحی، زیر خط سینه و ناحیه خط وسط قفسه سینه باشد. در هر صورت این تورم و خونمردگی با گذشت زمان و حداکثر ظرف مدت هفت تا ده روز از بین می‌رود.

ب: درد: درد پس از عمل قسمتی اجتناب ناپذیر از پیامدهای عمل جراحی است. ولی در جراحی پروتز سینه خصوصاً اگر پروتز در ناحیه زیر عضله بزرگ سینه‌ای باشد، نسبت به سایر اعمال جراحی زیبایی کمی بیشتر است. خوشبختانه امروزه با استفاده از داروهای ضد درد و شل‌کننده‌های عضلات که در ناحیه عمل و محل قرار گرفتن پروتز تزریق می‌شود از میزان این درد پس از عمل کاسته شده است.

ج: جا و اثر زخم: یکی از عوارض مورد توجه تمام بیماران در اعمالی که با برش جراحی انجام می‌شود، به وجود آمدن جا و اثر زخم جراحی است. همانطوری که می‌دانید برش‌های مرسوم عمل پروتز سینه، برش دور هاله سینه و برش روی خط زیر سینه است، از این دو برش معمولاً اثر برش خط زیر سینه به سبب وجود چین طبیعی با اثر و جای بسیار کمتری همراه است، برش دور سینه نیز در غالب اوقات با اثر و جای کمی همراه خواهد بود.

2- عوارض اختصاصی جراحی پروتز سینه

از عوارض مخصوص عمل بزرگ کردن سینه با پروتز می‌توان به موارد زیر اشاره نمود:

الف: حس نوک سینه: مسئله تغییرات حس نوک سینه غالباً در مورد برش دور هاله سینه مطرح می‌شود. البته یکی از دلایل تغییر حس نوک سینه فشار پروتز بر روی پوست است که گاهی اوقات در مورد هر دو برش عمل پروتز سینه دیده می‌شود و کاملاً موقتی است. در مورد برش دور سینه نیز اگر اختلالی در حس نوک سینه به وجود آید موقتی است و نباید به صورت طولانی مدت مشکل عمده‌ای ایجاد نماید.

ب: تشکیل کپسول فشارنده: یکی از عوارض نسبتاً نادر عمل پروتز سینه تشکیل کپسول فشارنده در دور پروتز است، خوشبختانه امروزه با تولید پروتزهای جدید که با تکنولوژی جدیدتر تولید می‌شوند از میزان بروز این عارضه کاسته شده است ولی به هر حال اگر چنانچه کپسول فشارنده‌ای اطراف پروتز تشکیل شود، علایمی چون درد سینه، ثابت شدن و عدم تحرک پروتز و در نهایت بدشکلی سینه به وجود می‌آید. در این شرایط باید بیمار تحت عمل مجدد و تعویض پروتز قرار گیرد.

ج: جراحی مجدد و تعویض پروتز: در واقع نباید این مشکل را جزء عوارض پروتز سینه مطرح کرد ولی به سبب کثرت سوال بیماران در این مورد بهتر است به آن نیز اشاره کرد. اصولاً پروتز سینه را نباید تعویض کرد مگر اینکه بیمار با آن دچار مشکل شده باشد. این مشکلات عبارتند از:
● تشکیل کپسول فشارنده
● پارگی پروتز
● تغییر سایز بیمار
● تغییر وضعیت پوست و نسوج بیمار

در مورد کپسول فشارنده و پارگی پروتز قبلاً توضیح داده شده است ولی یکی از مشکلاتی که ممکن است بیماران با گذر زمان با پروتز خود پیدا کنند، تغییر سایز و وضعیت پوست و نسوج بیمار است، پروتز به سبب مصنوعی بودن خود در گذر زمان وضعیت ثابتی دارد و تغییر سایز پیدا نمی‌کند، ولی بیماران با گذر زمان دچار چاقی و لاغری و پیری می‌شوند و در اثر این تغییرات پوست و نسوج زیرین آن به تدریج قوام و کیفیت خود را از دست می‌دهند. به این ترتیب پروتز دیگر با شرایط جدید پوست و نسوج نگهدارنده هم‌خوانی ندارد و به همین دلیل است که ممکن است پس از گذشت چندین سال لازم باشد تا یک عمل ترمیمی بر روی سینه انجام شود و شاید لازم باشد سایز پروتز را نیز بر حسب شرایط و نیاز بیمار تغییر داد.

د: پاره شدن پروتز: یکی از عوارض احتمالی و بسیار نادر، پاره شدن پروتز است. در حال حاضر و با تکنیک‌های جدید، پروتزها به ترتیبی ساخته می‌شوند که حتی با فشارهای زیاد دچار پارگی نشوند، البته اصابت اجسام نوک‌تیز، اصابت گلوله و تصادفات بسیار شدید از این قاعده مستثنی هستند. ولی در هر صورت و به صورت بسیار نادر ممکن است پروتز پاره شود.

در صورت پاره شدن پروتز، بیمار ممکن است یکی از علایم زیر را تجربه نماید:
● احساس حالت برآمده در گوشه‌ای از سینه بر روی پروتز
● تغییر شکل پروتز
● احساس درد در نقطه‌ای خاص از جدار پروتز که با تورم همراه است
بهترین راه تشخیص پارگی پروتز انجام MRI است و چنانچه پارگی پروتز تایید شود باید با جراجی مجدد آن را تعویض نمود.

ویزیت قبل از عمل در مطب:

حداقل یک یا دو ویزیت اولیه در مطب ضروری است که باید بیمار درباره سایز بعد از عمل و خواسته های خود با جراح صحبت کند. ممکن است تمام خواسته های بیمار انجام پذیر نباشد که به بیمار گفته میشود . چون شکل سینه ها و نتیجه عمل رابطه نزدیکی با شکل , سایز , میزان افتادگی سینه قبل از عمل و روش جراحی بکار رفته داردپس دیدن عکسهای قبل و بعد از عمل بیماران دیگر فقط می تواند مثالهایی از این عمل را به شما نشان دهدو مقایسه نتیجه عمل خود با دیگران فقط در صورتی که وضعیت سینه شما شبیه هم باشد منطقی میباشد . پس از معاینه دقیق و بر اساس وضعیت سلامتی فرد آزمایشات لازم وسونوگرافی یا ماموگرافی درخواست میشود. در این مرحله سایز تقریبی پروتز شما تعیین میشود.

روشهای جراحی

پروتز یا زیر بافت سینه یا زیر عضله سینه ای بزرگ گذاشته میشود. برای قرار دادن پروتزهای بزرگتر قسمتی از پروتز زیر بافت سینه و قسمتی زیر عضله گذاشته میشود. برای گذاشتن پروتز زیر بافت سینه لازم است که بافت کافی در قسمت بالای سینه ها وجود داشته باشد تا لبه پروتز از زیر بافت معلوم نباشد.اینکه کدام روش بهتر است برای هر بیماری فرق میکند پس جراح بر اساس شرایط سینه فرد در این مورد تصمیم میگیرد.

چند نوع برش برای گذاشتن پروتز وجود دارد ؟

۱-برش زیر سینه .رایجترین روش است جای زخم بخوبی در زیر سینه پنهان میشود و به طول ۶-۴ ایجاد میشود

۲-برش دور هاله سینه .اشکال این برش این است که جای زخم آن میتواند دیده شود. این روش اگر هاله سینه به اندازه کافی بزرگ باشد قابل انجام است .

۳- برش زیر بغل .کمتر استفاده میشود. چون جای زخم مشخص است و گاهی پروتز در جای درستش قرار نمیگیرد.

گر چه در اکثر موارد سایز تقریبی پروتز قبل از عمل مشخص شده ولی حین عمل با کمک سایزر (نوعی پروتز که میتوان آن را تا هر سایزی که بخواهیم باد کرد) و قرار دادن آن در فضای ایجاد شده پشت سینه اندازه واقعی تر بدست میاید.

محل انجام جراحی و روش بیهوشی

این عمل با بیهوشی عمومی و در بیمارستان یا مرکز جراحی محدود انجام شده و نیاز به ۲۴ ساعت بستری دارد طول عمل ۲-۱٫۵ است.

مراحل پس از جراحی

پس از جراحی بیمار یک سوتین مخصوص را طبق صلاحدید جراح به مدت چند هفته میپوشد.

پس از عمل وجود کمی درد کبودی وتورم در محل جراحی عادی میباشد . روی زخمها پانسمان چسبی قرار داده میشود و روز هفتم فرد پانسمان را برداشته دوش گرفته و تا روز دهم پانسمان را ادامه میدهد.  بخیه ها جذبی هستند و نیاز به برداشتن ندارند. درن معمولا بیست و چهار ساعت بعد برداشته میشود.

استراحت به مدت سه روز تا یک هفته در منزل کافیست . تا دو ماه حرکات بازو باید محدود شود . پیاده روی اشکالی ندارد ولی انجام حرکات ورزشی کامل تا چند ماه باید محدود شود.

جای عمل که ابتدا قرمز است بتدریج محو میشود . بیمار روز دهم وبیست ویکم ,دو ماه و شش ماه و یکسال بعد از جراحی مجددا ویزیت خواهد شد.

عوارض عمل

– عوارض زودرس مثل عفونت و خونریزی بسیار نادر است . بیشترین عارضه که بیمار را نگران میکند ایجاد اسکار بدشکل در محل برش جراحی استکه اگر دستورات رعایت شود به حداقل میرسد. گاهی جهت اصلاح اسکارها به روتوش با جراحی یا لیزر نیاز است. افراد بد زخم و پوستهای کلوئید ساز عمدتا قابل پیش بینی نیستند و بطور کامل و قطعی قابل درمان نیستند .

– بعلت تورم در محل عمل بیحسی در هاله سینه میتواند تا چند ماه ادامه داشته باشد ولی بیحسی دائمی بسیار نادر است.

– شیردهی در اغلب روشها حفظ میشود . یکی از شایعترین عوارض ورم سینه ها است که گاهی ماهها وقت لازم است تا برطرف شود.

– در صورتی که از قبل مختصری عدم تقارن از نظر اندازه و شکل ظاهری سینه ها وجود داشته باشد بعد از عمل به همان صورت باقی میماند.

– عارضه نادر سفت شدن کپسول طبیعی تشکیل شده در اطراف پروتز می باشد که باعث سفت شدن سینه می شود و بیمار احساس درد میکند و گاهی شکل سینه به هم میخورد که درمان آن خارج کردن پروتز است.

– گاهی بنظر میرسد که پروتز بالاتر قرار گرفته است که در این صورت با بستن باند کشی در بالای سینه ها پس از مدتی این وضعیت اصلاح میشود.

چه انتظاری از این عمل داریم

نتیحه این عمل ایجاد سینه هایی سفت تر و بزرگتر وخوش فرمتر میباشد.بسته به روش جراحی برای نهایی شدن فرم سینه ها گاهی تا چند ماه بایستی صبر کرد.انجام هر گونه روتوش یا دستکاری مجدد سینه ها یک سال بعد امکانپذیر است.

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.